چگونگی گزارش ناامنی سیاسی به شاه در گلستان سعدی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه فردوسی مشهد

2 دانشگاه آزاد اسلامی واحد گناباد

چکیده

سعدی یکی از اندیشمندان اجتماعی است که بررسی اندیشه های وی از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی چگونگی گزارش ناامنی سیاسی به شاه در گلستان سعدی است. روش تحقیق در این مقاله از تفهم ساختاری با استفاده از ادغام مستقیم در مجموعه‌هااست. این مقاله از جنبه نظری، بر پایه نظام اجتماعی پارسونز بنا شده است. در این مقاله، حکایت‌های باب اول تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان داد که سعدی با استفاده از حکایت و گفتار نرم و شیرین که، در قالب موقعیتها و شخصیتهای مختلف داستان، در تنوعی از کنش‌های متقابل با یکدیگر طراحی کرده است، تلاش کرده است شاهان را به انتقاد بکشد و وضعیت جامعه و ناامنی شدید مربوط به اقشار مختلف رعیت و سپاهیان و سقوط حکومتِ ناشی از این ناامنی را به شاه گوشزد نماید. وی با استفاد ه از، فرایند مرحله­ای بسیار ظریف و زیرکانه توانسته است به این هدف برسد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Reporting Political Insecurity to King in Sa'di's Golestan

نویسندگان [English]

  • Gholamreza Sediq Ore’i 1
  • Maryam Eskafi 2
چکیده [English]

As one of social thinkers, Sa’di’s thoughts examination is of great significance. The purpose of this research is to investigate that how reporting political insecurity to the King has been discussed in Sa'di's Golestan. The researchers have used structural understanding of context. Based on Parsons’ social system theory, this article has analyzed the text. The results showed that the type of Sa’di expression in terms of compose eulogies, elegance, narrative structure, using similes and metaphors, using different situations and characters in the story and a variety of interactions with each other, and using Khorasani style language has been also very effective in accepting criticism. In fact, Sa’di has used all of these arts in order to be able to take criticism toward kings and easily remind to them about community insecurity for different groups of peasants and soldiers and the fall of the king. By using a stage narrow and intellectual process, Sa’di reaches his aims.

کلیدواژه‌ها [English]

  • political insecurity
  • peasant
  • military
  • fall of king
اسپریگنز، توماس (1389)، فهم نظریه­های سیاسی، ترجمه فرهنگ رجایی، چاپ 6، تهران، آگاه.
استروس، کلود لوی (1361)، توتمیسم، ترجمه مسعود راد، تهران، نشر توس.
افتخاری، سید عطاء­الله و علی­بخشی، نجمه (1390)، مسئوولیت متقابل مردم و حکومت در گلستان و بوستان سعدی، فصلنامه تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادب فارسی، ش 8، صص 206-183.
ایگلتون، تری (1368)، پیش درآمدی بر نظریه ادبی، ترجمه عباس مخبر، تهران، نشر مرکز.
بیات، بهرام (1390)، احساس امنیت، چالش‌ها و راهبردها، مجموعه مقالات گزارش وصعیت اجتماعی کشور، جلد سوم، شورای عالی اجتماعی.
پروینی، خلیل و ناظمیان، هومن (1387)، الگوی ساختارگرایی ولادیمیر پراپ و کاربردهای آن در روایت شناسی، دو فصلنامه علمی پژوهشی «پژوهش زبان و ادبیات فارسی»، ش 11، صص 203-183.
حاجی علی‌لو، حسین (1390)، بررسی ساختاری حکایت های گلستان سعدی، پژوهش های نقد ادبی و سبک­شناسی، ش 3، صص 26-9.
زرقانی، سید مهدی (1384)، تحلیلی بر مقدمه گلستان سعدی، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، سال 48، ش مسلسل 196، صص 136-103.
ساسانی، فرهاد (1389)، تأثیر بافت متنی بر معنای متن، زبان پژوهی، ش 3، صص 124-109.
سرمد، غلامعلی (1389)، اشارات مدیریتی گلستان سعدی و کاربردهای آموزشی آن، فصلنامه تحقیقات مدیریت آموزشی، ش 3، صص 120-95.
سروستانی، رحمت الله (1388)، آسیب شناسی اجتماعی (جامعه‌شناسی انحرافات اجتماعی)، تهران، سمت.
سعدی، مصلح بن­عبدالله (1380)، گلستان سعدی، (نسخه تصحیح شده محمدعلی فروغی (ذکاء‌الملک)، تهران، انتشارات اقبال.
سعدی، شیخ مصلح­الدین (1374)، گلستان، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران، خوارزمی.
شفق، اسماعیل و آسمند جونقانی، علی (1394)، بررسی ساختارشناسی مقامات حمیدی و گلستان سعدی، فنون ادبی دانشگاه اصفهان، سال 7، ش 1، پیاپی 12، صص 22-9.
شنبه­ای، رقیه (1389)، شخصیت و شگردهای شخصیت­پردازی سعدی در گلستان، پژوهشنامه ادب حماسی (پژوهش­نامه فرهنگ و ادب، دوره 6، ش 10، صص 343-321.
صدیق­اورعی، غلامرضا (1373)، اندیشه اجتماعی امام خمینی درباره تغییر جامعه، تهران، موسسه انتشاراتی سوره.
صدیق­اورعی، غلامرضا (1375)، تأثیر عوامل ساختاری بر پدیدۀ ناامنی اجتماعی»، مجموعه مقالات ارائه شده در همایش توسعه و امنیت عمومی، تهران: انتشارات وزارت کشور، جلد اول، صص 131-142.
صفری­نژاد، حسین (1389)، بررسی اندیشه­های سیاسی و اجتماعی سعدی، فصلنامه تخصصی ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ش 28، صص 239-216.
عادل­زاده، پروانه (1392)، بررسی جایگاه رهبری در گلستان سعدی، مدیریت بهره­وری، سال 7، ش 27، صص207-199.
عبدالرئوف، حسین (1387)، زنجیرمندی مفهومی و بافتی در گفتمان قرآنی، ترجمه ابوالفضل حرّی، زیباشناخت، سال 9، ش 19، صص 390-370.
علوی مقدم، مهیار (1377)، نظریه های نقد ادبی معاصر (صورتگرایی و ساختارگرایی)، تهران، سمت.
فاستر، مایکل ب. خداوندان اندیشه سیاسی، ترجمه: جواد شیخ­الاسلامی، ج 1، تهران، انتشارات امیرکبیر.
گورویچ، ژرژ (1963)، جبرهای اجتماعی و اختیار یا آزادی انسانی، ترجمه حسن حبیبی، ویرایش دوم، تهران، شرکت سهامی انتشار.
لارسن، پیتر (1378)، تحلیل متن، امکان ادغام تحلیلهای ادبی در تحقیقات ارتباط جمعی، ترجمه شعبانعلی بهرامپور، رسانه، سال 10، ش 2، صص 61-54.
نورایی، الیاس (1391)، تحول مقهوم عدالت و رابطه آن یا سیاست در گلستان سعدی، فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، سال 5، ش 2، ش پیاپی، 16، صص 471-461.
هاشمی، زهره (1389)، تحمیل نظریه یا تحلیل متن؟ نقدی بر مقاله «تحلیل رمان چراغ­ها را من خاموش می­کنم»، فصلنامه علمی پژوهشی نقد ادبی، س 3، ش 9، صص 175-171.