اساسنامه انجمن جامعه شناسی ایران.
اساسنامه انجمن علمی مطالعات صلح ایران.
اساسنامه انجمن علوم سیاسی ایران.
اساسنامه تیپ انجمن‌های علمی، وزارت علوم تحقیقات و فناوری.
اسماعیلی، محمد جواد. (۱۳۸۸)، «تأملی بر مقاله «درباره جامعه‌شناسی مردم‌مدار» و نسبت آن با علوم اجتماعی در ایران»، مجله جامعه‌شناسی ایران ۱۰ (۲)، ۱۷۸-۱۸۵.
باتامور، تی. بی. (1371)، نخبگان و جامعه، ترجمه علیرضا طیب. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
بشیریه، حسین.(۱۳۷۴)، جامعه شناسی سیاسی: نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی، تهران: نشر نی.
بشیریه، حسین. (۱۳۷۴)، دولت عقل، تهران: علم نوین.
بیات ریزی، زهره. (۱۳۹۰)، «استفاده از مطالعات اجتماعی در سیاست‌گذاری: تجارب جهانی و دل شوره‌های ایرانی»، مجله مطالعات اجتماعی ایران ۵ (۴).
پور عزت، علی اصغر؛ طاهری عطار، غزاله؛ نجاتی آجی پیشه، مصطفی. (۱۳۸۹)، «چشم انداز اداره دولت و حکومت براساس خط‌مشی‌ها و اسناد راهبردی برخی از انجمن‌های علمی این رشته»، نشریه مدیریت دولتی ۲ (۴)، ۲۳-۳۸.
حق‌پناه، جعفر. (۱۳۷۸)، «اپوزیسیون و امنیت داخلی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات راهبردی، ۴، ۸۳-۹۸.
دوورژه، موریس (۱۳۸۲)، اصول علم سیاسیت. ترجمه ابوالفضل قاضی شریعت پناهی، تهران: میزان.
سرایی، حسن؛ قاسمی، زهرا . (۱۳۸۱)، «گونه شناسی انجمن‌های داوطلبانه در ایران»، مجله جامعه شناسی ایران ۴ (۴)، ۲۶-۵۶.
سیدامامی، کاووس. (۱۳۸۹)، «جای خالی پژوهش‌های تجربی در علوم سیاسی ایران»، پژوهشنامه علوم سیاسی ۵ (۲)، ۱۴۳-۱۶۲.
شورای انجمن‌های علمی ایران. (۱۳۹۵)، نیم قرن تلاش انجمن‌های علمی ایران. تهران: شورای انجمن‌های علمی ایران.
عالم، عبدالرحمن. (۱۳۸۴)، بنیادهای علم سیاست. تهران، نشر نی.
عبداللهی، محمد. (۱۳۸۱)، «عملکرد انجمن‌های علمی در زمینه ترویج توسعه علم و اخلاق.» مجله جامعه شناسی ایران ۴(۱)، ۴۷-۶۳.
عظیمی، علی؛ صنعت جو، اعظم ؛ دیانی، محمد حسین ؛ و فتاحی، رحمت اله. (۱۳۹۶)، «ترجمه دانش و بررسی اثربخشی آن در علوم پزشکی»، تعامل انسان و اطلاعات ۴( ۲)، ۱-۱۶.
علیخواه، فردین. (۱۳۷۶)، «هابرماس و علوم اجتماعی: نظریه شناخت و روش شناسی»، فصلنامه راهبرد، ۱۴.
قانعی راد، محمد امین(۱۳۹۵). الگوی چهار وجهی برای ارزیابی توسعه عوم انسانی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
قدیمی، اکرم ؛ حجازی، الهه. (۱۳۸۸)، «نقش انجمن‌های علمی در توسعه علوم مهندسی»." کنفرانس آموزش مهندسی در 1404". فرهنگستان علوم.
قوام عبدالعلی. (۱۳۸۰)، سیاست‌های مقایسه‌ای. تهران: سمت.
مارش، دیوید و استوکر، جری. (۱۳۹۲) روش و نظریه در علوم سیاسی. ترجمه امیر محمد حاجی یوسفی. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
محمدی، محمدعلی. (۱۳۹۰) «چالش میان گفتمان‌های علوم اجتماعی و پارادایم قدرت در ایران»، مجله مطالعات اجتماعی ایران ۵ (۴).
مضطرزاده، فتح‌االله. (۱۳۷۴) «انجمن‌های علمی ایران: گذشته ، حال و آینده»، رهیافت، ۱۱.
مقصودی، مجتبی. (۱۳۹۱)، «جایگاه انجمن‌های علوم سیاسی، روابط بین‌الملل و مطالعات سازمان ملل در رشد علمی و کاربردی کشور»، فصلنامه مطالعات بین‌الملی ISJ ۳۲.
منوچهری، عباس. (۱۳۸۷) رهیافت و روش در علوم سیاسی. تهران: سمت.
نراقی، احسان (۱۳۷۹)، تحقیقات اجتماعی در ایران. تهران: انتشارات سخن.
نوروزی، خیابانی مهدی. (۱۳۸۴)، فرهنگ جامع لغات و اصطلاحات سیاسی انگلیسی - فارسی،تهران: نشر نی.
Badie, B. (1984). Le Développement Politique. Economica.
Burawoy, M. (2005). 2004 American Sociological Association presidential address: for public sociology. The British Journal of Sociology, 56(2), 259-294.
Coston, J. M. (1998). A model and typology of government-NGO relationships. Nonprofit and Voluntary Sector Quarterly, 27(3), 358-382.
Easton, D. (1959). The Political System. New York.
Fassin, D. (2009). Une science sociale critique peut-elle être utile?. Tracés. Revue de Sciences humaines, (09), 199-211.
Fisher, W. F. (1997). Doing good? The politics and antipolitics of NGO practices. Annual review of anthropology, 26(1), 439-464.
Graham, I. D., Logan, J., Harrison, M. B., Straus, S. E., Tetroe, J., Caswell, W., & Robinson, N. (2006). Lost in knowledge translation: time for a map?. Journal of continuing education in the health professions, 26(1), 13-24.
Habermas, J. (1990). Moral consciousness and communicative action. Translated by C Lenhardt, & S W Nicholsen. Cambridge: Polity Press.
Habermas, J. (2015). Knowledge and human interests. John Wiley & Sons.
King Merton, R. (1968). Social Theory And Social Structure. Simon And Schuster.
Klobucký, R., & Strapcová, K. (2004). Knowledge Utilisation In Public Policy: The Case Of Roma Population Research In Slovakia. International Social Science Journal, 56(179), 57-73.
Marie-Hélène Corréard. (2010). Pocket Oxford Hachette French Dictionary. New York: Oxford University Press.
Nisbet, R. "Developmentalism as a perspective." In Theoretical sociology; perspectives and developments, by J. C., & Tiryakian, E. A. McKinney, 177. New York, Appelton: Century Crofts, 1970.
Orum A. (1983). Introduction to Political Sociology. prentice hall.
Popper, K. (2012). The open society and its enemies. Routledge.
Pye, L. (1967). Aspects of political development. Boston: Little Brown.
Rostow, W. W. (1952). The Process Of Economic Growth. New York: WW Norton,.
Schumpeter, J A. (1943). Capitalism, Socialism an democracy. London: Routledge.
Simpson, I. H., & Simpson, R. L. (1994, June). The transformation of the American sociological association. In Sociological forum (Vol. 9, No. 2, pp. 259-278). Kluwer Academic Publishers-Plenum Publishers.
Smolentseva, A. (2003). Challenges to the Russian academic profession. Higher education, 45(4), 391-424.
Wallace, R., & Wolf, A. (1986) Contemporary Sociological Theory. Prentice Hall.
انجمن جامعه شناسی ایران. درباره انجمن،۱۷/2/۱۳۹۷، isa.org.ir .
انجمن علمی مطالعات صلح ایران، ۱۷/2/ ۱۳۹۷، ipsan.ir .
انجمن علوم سیاسی ایران،۱۷/2/۱۳۹۷،ipsa.ir .
)
