بیش از یک قرن است که رشته روابط بین‌الملل بیشتر به عنوان رشتة فرعی علوم سیاسی در ایران تدریس می‌شود؛ با این حال تقریباً هیچ تحقیق جامعی در مورد چگونگی تدریس رشته روابط بین‌الملل در ایران وجود ندارد. این مقاله با استفاده از روش تحقیق پیمایشیِ مبتنی بر پرسشگری، نظرسنجی از طریق پرسشنامه و مصاحبه، درصدد پاسخ به پرسش‌های تحقیق است؛ همچنین درصدد کشف این مطلب است که آیا نظریه‌هایی غیر از نظریه‌های جریان اصلیِ رشته روابط بین‌الملل در ایران تدریس می‌شود یا خیر، آیا نظریه‌پردازیِ ایرانی ـ اسلامی در رشته روابط بین‌الملل که در ایران تدریس می‌شود، وجود دارد یا خیر؟ چه چالش‌هایی بر سر راه تدریس رشته روابط بین‌الملل در ایران وجود دارد و در نهایت چشم‌انداز تدریس این رشته در ایران به‌ویژه در مساعدت به تقویت نظریه‌های غیرغربی روابط بین‌الملل، چیست؟ این مقاله مبتنی بر پژوهش مقدماتی است که می‌تواند فتح بابی برای پژوهش‌های بعدی در این زمینه باشد.
ابتدای صفحه