پژوهشنامه علوم سیاسی

بررسی نقش دانشگاه در بهبود مؤلفه‌های آموزش سیاسی دانشجویان مورد: دانشگاه شهید باهنر کرمان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

2 عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش دانشگاه در بهبود مؤلفه‌های آموزش سیاسی در دانشجویان است. این مؤلفه‌ها شامل چهار حوزه دانش سیاسی، نگرش سیاسی، مهارت سیاسی و رفتار سیاسی هستند. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دوره‌های کارشناسی و تحصیلات تکمیلی دانشگاه شهید باهنر کرمان بودند  که از این بین نمونه‌ای 321 نفری برای گردآوریی داده‌ها انتخاب گردید. ابزار پژوهش نیز پرسشنامه محقق‌ساخته سنجش مؤلفه‌های آموزش سیاسی دانشجویان بود که پایایی آن برابر 98/0 آلفای کرونباخ برآورد گردید. نتایج نشان دادند که دانشجویان بیشترین تأثیر برنامه‌های دانشگاه را بر افزایش اندیشه‌های آزادی‌خواهی، عدالت‌جویی و برابری طلبی در کنار بهبود آگاهی‌ها و اطلاعات سیاسی، بهبود نگرش خود نسبت به رابطه دولت و ملت، افزایش تمایل‌شان به اطاعت از قوانین کشور، افزایش قابلیت تصمیم‌گیری سیاسی (قانون‌گذاری و وضع سیاست) و تقویت قدرت تفکر در مورد مسائل و سیاست‌های عمومی کشور، افزایش تعهد ملی و احترام به اراده عمومی می‌دانند. همچنین از نظر دانشجویان کم‌ترین تأثیر برنامه‌های دانشگاه نیز بر بهبود و گسترش سواد انتقادی دانشجویان نسبت به مسایل سیاسی کشور، میل و انگیزه‌ برای مشارکت سیاسی بیشتر و حس رقابت‌جویی سیاسی، افزایش قابلیت‌ یادگیری‌ سیاسی و بهبود رفتار سیاسی نهادها و گروه‌های عضو بوده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Examination of University Impact on Improvement of Students’ Political Education Components: the case of Shahid Bahonar University of Kerman

نویسندگان [English]

  • Hosein Moeen Abadi 1
  • Asghar Soltani 2

چکیده [English]

The main purpose of this study was to examine the impacts of university on improvement of students’ political education components. The components are political knowledge, political attitude, political skills and political behavior. The population was undergraduates and graduates students of Shahid Bahonar University of Kerman. A total of 321 students were selected for collecting data. The tool was the researcher made questionnaire titled “Measurement of Students’ Political Education Components”. The reliability of instrument tested with Cronbach’s alpha coefficient (α) and revealed 0.98 for all of questionnaire. Results show that in students’ points of view, utmost of university impacts are on improvement of liberal thoughts, equality, political knowledge and information, attitude towards nation– government relations, tendency to obeying law, competency of political decision-making, thinking on political issues, national commitment and respect to public expectations. Also, in students’ points of view, least of university impacts are on improvement of students’ critical literacy towards national political issues, motivation for more political engagement and apperception of political competition, improvement of political learning and political behavior of groups that they are members of them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Political education
  • Political knowledge
  • Political attitude
  • Political skills
  • Political behavior
  • students
  • university
آپتر ، دیوید ای. (1380). اعتراض سیاسی و تغییر اجتماعی، ترجمه محمدرضا سعیدآبادی. تهران: پژهشکده مطالعات راهبردی.
امام جمعه‌زاده، سید جواد؛ رهبرقاضی، محمودرضا؛ عیسی‌نژاد، امید؛ مرندی، زهره (1391). بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و مشارکت سیاسی در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان. پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هفتم، شماره 4، 34-7.
امینی، محمد؛ صدیق ارفعی، فریبرز؛ قدمی، ملوک (1388). بررسی اثربخشی برنامه‌درسی تربیت سیاسی مقطع متوسطه از دیدگاه دبیران و دانش‌آموزان: مطالعه موردی شهر کاشان. دانشور رفتار، سال شانزدهم، شماره 36، 54-41.
بشیریه، حسین (1380). آموزش دانش سیاسی (مبانی علم سیاست نظری). تهران: نشر نگاه معاصر.
جهانگیری، جهانگیر؛ ابوترابی زارچی، فاطمه (1391). بررسی تأثیر میزان استفاده از رسانه‌های جمعی بر مؤلفه‌های فرهنگ سیاسی دانشجویان. پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هفتم، شماره چهارم، صص 122-89..
سید امامی، کاووس؛ منتظری مقدم؛ رضا (1391). نقش فرهنگ اعتماد و عملکرد نهادهای سیاسی در ایجاد اعتماد سیاسی: بررسی پیمایشی دانشجویان دانشگاه‌های تهران. پژوهشنامه علوم سیاسی، سال هفتم، شماره 4، 214-189.  
مزروقی، رحمت‌ اله (1384). تربیت مدنی از دیدگاه اسلام: رویکردی به پرورش سیاسی. فصلنامه تربیت اسلامی. سال اول، شماره 1، 107-93.
مصلی‌نژاد، عباس (1386). فرهنگ سیاسی در ایران. تهران: فرهنگ صبا.
Berinsky, A.J. & Lenz, G.S. (2011). Education and political participation: Exploring the causal link. Political Behavior, 33, 357-373. DOI 10.1007/s11109-010-9134-9
Campbell, D.E. (2008). Voice in the classroom: How an open classroom climate fosters political engagement among adolescents. Political Behavior, 30, 437-454. DOI 10.1007/s11109-008-9063-z
Cassel, C.A. & Lo, C.C. (1997). Theories of political literacy. Political Behavior, 19(4), 317-335.
Colby, A. (2008). The place of political learning in college, AAC&U, Spring/Summer.
Crick, B: & Lister, I. (1974). Political literacy: The centrality of the concept, In B. Crick and I. Lister (Eds.) Political Education and Political Literacy. London: Longman.
Dow, J.K. (2009). Gender differences in political knowledge: distinguishing characteristics-based and returns-based differences. Political Behavior, 31, 117-136. DOI 10.1007/s11109-008-9059-8
Gruszczynski, M.W., Balzer, A., Jacobs, C.M., Smith, K.B., & Hibbing, J.R. (2013).  The physiology of political participation. Political Behavior, 35, 135-152. DOI 10.1007/s11109-012-9197-x
Gutmann, A. (1989). Democratic education. New Jersey: Princeton University.
Harriger, K. McMillan, J. (2002). Citizenship deferred: political attitudes, experiences, entering expectations students at a liberal arts college. Prepared for delivery August 30, 2002 at the annual conference of the American Political Science Association. Presented at the annual meeting of the American Political Science Association.
Hawking, J.E. (1991). Political education in the Harold Washington Movement. Unpublished Dissertation, Northern Illinois University.
Hillygus, D. S. (2005). The Missing Link: Exploring the relationship between higher education and political engagement. Political Behavior, 27 (1), 25-47. DOI 10.1007/s11109-005-3075-8
Hooghe, M.H. & Dassonneville, R. (2011). The effects of civic education on political knowledge. A two year panel survey among Belgian adolescents. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 23, 321-339. DOI 10.1007/s11092-011-9131-5
Lee, S. (1997). Political education and civil education – The British perspective and the Hong Kong perspective.  International Journal of Educational Development, 7(4), 243-250.
Li, J. (2009).  Fostering citizenship in China’s move from elite to mass higher education: An analysis of students’ political socialization and civic participation. International Journal of Educational Development, 29, 382–398.
Lomas, B.P. (1999). Education for citizenship: Comparative lessons for Northern Ireland. Unpublished Dissertation, Queen’s University of Belfast (United Kingdom).
Mondak, J.J. (1999). Reconsidering the measurement of political knowledge, Political Analysis, 8(1), 57-82.
Persson, M. (2013). Testing the relationship between education and political participation using the 1970 British Cohort Study. Political Behavior, DOI 10.1007/s11109-013-9254-0
Predescu, M. & Darjan, I. (2008). Embedding Key-Competences in Adult Trainers Teaching Practices – appropriate path to further specialization / professionalization, ASEM LLL HUB Conference, Bergish Gladbach: Germany.
Predescu, M. & Darjan, I. (2010). Promoting political participation through adult education. Procedia Social and Behavioral Sciences 2, 3241–3245
Rindermann, H.  Flores-Mendoza, C.  & Woodley, M.A. (2012). Political orientations, intelligence and education. Intelligence, 40, 217–225
Rindermann, H. (2008). Relevance of education and intelligence for the political development of nations: Democracy, rule of law and political liberty. Intelligence, 36, 306–322.
Soule, S. R. (2003). The crucible of democracy: civic education in Bosnia and Herzegovina. Unpublished Dissertation, University of California, Santa Barbara.
Vanhanen, T. (2007). Limits of democratization. Klaukkala: Paper prepared for presentation at the APSA Annual Meeting, APLS panel on Bio-policy in Chicago, August 30 – September.
Wolak, J. & McDevitt, M. (2011). The Roots of the Gender Gap in Political Knowledge in Adolescence. Political Behavior, 33, 505-533. DOI 10.1007/s11109-010-9142-9
 
 
پژوهشنامه علوم سیاسی
دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 1
زمستان 1394
صفحه 67-94
  • تاریخ دریافت: 20 بهمن 1393
  • تاریخ بازنگری: 19 مهر 1394
  • تاریخ پذیرش: 19 مهر 1394