بررسی موانع کاربردی سازی علم سیاست از دیدگاه مدیران اجرائی استان کرمان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان

چکیده

هدف پژوهش: هدف این پژوهش تجربی کشف موانع موجود در راه کاربردی­سازی علم سیاست از دیدگاه مدیران اجرائی و دولتی استان کرمان است. روش­شناسی پژوهش: روش­ پژوهش، روش کیفی «داده­ـ­­بنیاد» آنسلم اشتراوس و ژولیت کُربین است. جامعة پژوهش شامل مجریان، مدیران و مسؤلین اجرایی و دولتی استان کرمان است و شیوة نمونه­گیری به صورت نظری باز و هدفمند با انتخاب موارد بارز و شاخص برای رسیدن به معرف بوده است. نحوة جمع­آوری داده­ها به صورت میدانی با فنون مصاحبه و شیوة تحلیل داده­ها به وسیلة نرم افزار اطلس تی.آی بوده است. تدوین سؤالات مصاحبه در ابتدا مبتنی بر مطالعات قبلی و سپس در حین مصاحبه تغییر یافته­اند و در مجموع 6 سوال از 35 مدیر استانی در طی 5 ماه پرسیده شده­ است. یافته­های پژوهش­: یافته­های پژوهش اشاره به کشف و شناسایی 6 مقوله با 29 مفهوم در خصوص موانع کاربردی­شدن علم سیاست دارد و این مقولات عبارتند از: «سیاست»، «فرهنگ»، «سازمان»، «روش»، «نیروی انسانی»، «ارتباطات». نتایج پژوهش: نتایج پژوهش حکایت از این دارد که در میان شش مولفه کشف شده، مولفة سیاست از تعین بخش­ترین و در مقابل، مقوله تعامل از متأثرترین موانع بوده است. اما موانع دیگر همچون فرهنگ، سازمان، روش و نیروی­ انسانی به لحاظ اهمیت در طیف میانه قرار داشته و جزو تاثیرگذارترین موانع به شمار می­روند. نتیجه این­که حل موانع موجود کاربردی­شدن علم سیاست مستلزم اعتمادسازی میان نهاد علم و سیاست، استقلال نهاد علم و درون­زا شدن کاربردی­سازی است.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Examination of Barriers to Applying Political Science from Kerman Province Executive Managers' Viewpoints

نویسندگان [English]

  • Mohammad Abdollahpur Chenari
  • Yahya Kamali
چکیده [English]

Aim of research: The aim of this experimental research is to explore the barriers to applying political science from Kerman province executive managers and public administration authorities' perspective. Research method: The research method is the grounded qualitative method of Anslem Strauss and Juliet Korbyne. The population includes executive managers, public administration authorities of Kerman province. The sampling method has been theoretically open and targeted manner by selecting clear and prominent cases for reaching the representation. The method of collecting data has been field research through interview and analyzing the data was done by Atlas IR software. The interview questions were initially compiled by using previous studies and changed during interview. In sum 6 questions were asked from 35 provincial managers during 5 months. Findings: The findings show that there are 6 categories with 29 concepts regarding the barriers of applying political science and these categories include: politics, culture, organization, method, human force, communication. Results: The results indicate that among the six explored components, politics is the most determinant component and interaction is the most determined one.  But other barriers such as culture, organization, method and human force are at the middle of the spectrum in terms of importance and they are regarded as the most affecting factors. Consequently solving the problems of applying political science requires trust-building between science and politics as institutions, independence of the institution of science, and internalization of application.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Politics
  • Political Science
  • state
  • application
  • qualitative methodology
الف. فارسی
1.         ابراهیمی­فر، طاهره (1388)، «انگاره­های مطالعه سیاست و بررسی مبانی نظری علوم سیاسی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 219-244.
2.         اردکانی، حسین (1357)، تاریخ موسسات تمدنی جدید در ایران، جلد اول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
3.         ازغندی، علیرضا (1382)، علم سیاست در ایران، تهران: مزکز بازشناسی اسلام و ایران.
4.         ازغندی، علیرضا (1388)، «شرایط اجتماعی فرهنگی تاسیس مدرسه آموزش سیاست»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 11-37.
5.         اسلامی، مسعود (1388)، «آسیب شناسی زیرساخت ها، نقد روش ها و تحلیل محتوا در آموزش و پژوهش رشته روابط بین الملل در ایران»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 771-788.
6.         اشتراوس، انسلم و کوربین، جولیت (1391)، اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی، رویه ها و شیوه ها، ترجمه بیوک محمدی، تهران: نشر نی.
7.         افتخاری، اصغر (1388)، «کاربردی نمودن علم سیاست و ضرورت اولیت دهی به تصمیم سازی بر تصمیم گیری در ایران»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 559-584.
8.         افتخاری، قاسم (1388)، «بررسی روش­شناختی پایان­نامه های دوره دکتری علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه تهران»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 269-294.
9.         امام­زاده فرد، پرویز (1387)، «وضعیت علوم سیاسی در ایران معاصر: نسبت علوم سیاسی در کشور با علوم انسانی درغرب، رشته علوم سیاسی در دانشگاه­های ایران و آمریکا»، مجموعه مقالات کنگره ملی علوم انسانی، به اهتمام مظفر نامدار، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی، جلد 8.
10.   امین، سید حسن (1378)، «یکصدمین سالگشت تاسیس مدرسه علوم سیاسی در ایران»، مطالعات سیاسی اقتصادی، شماره 149-150، صص90-96.
11.   آراسته، حمید رضا (1383)، «ارتباط دانشگاه و صنعت»، فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، شماره 33، صص 57-91.
12.     باوی، محمد (1378)، «وضعیت علم سیاست در ایران: گفتگو با دکتر بشیریه»، فصلنامه علوم سیاسی، شماره چهارم، بهار، صص 261-265.
13.     باوی، محمد (1378)، «وضعیت علم سیاست در ایران: گفتگو با دکتر ناصر هادیان»، فصلنامه علوم سیاسی، سال دوم، شماره هفتم، زمستان، صص 221-228.
14.     بزرگمهری، مجید (1387)، «کاربردی­سازی علوم سیاسی بر اساس نیازهای عینی بازارکار»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال سوم، ش سوم، تابستان، صص47-68.
15.     بشیریه، حسین (1382)، آموزش دانش سیاسی: مبانی علم سیاست نظری و تاسیسی، تهران: نگاه معاصر، چاپ سوم.
16.     پورفرد، مسعود (1383)، «علم سیاست در ایران: از بازشناسی تا بازسازی»، فصلنامه علوم سیاسی، سال هشتم، ش بیست و هشتم، زمستان، صص 135-153.
17.     تاجیک، محمدرضا (1388)، «واسازی گفتمان مسلط دانشگاهی در عرصه علم سیاست»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 82-117.
18.     تفرشی، مجید (1370)، «مدارس عالی حقوق و علوم سیاسی در ایران از ابتدا تا تاسیس دانشگاه تهران»، گنجینه اسناد، شماره 1، بهار، صص53-81.
19.     تقوی، محمد علی و ادیبی، مهسا (1389)، «ضعف سنت نقد در پژوهش سیاسی در ایران»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال پنجم، شماره دوم، صص 7-27.
20.     جمالی، حسین (1388)، «آسیب شناسی آزمون های پنج سال 81-85 کارشناسی ارشد علوم سیاسی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 357-432.
21.     حاجی یوسفی، امیر محمد (1388، الف)، «آموزش دروس اصول روابط بین الملل در دانشگاه های ایران: آسیب ها و راهکارها»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 445-466.
22.     حاجی یوسفی، امیر محمد (1388، ب)، آموزش، پژوهش و تولید دانش سیاسی: مطالعه­ی کانادا، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی.
23.     حقیقت، سید صادق (1391)، «آسیب شناسی رشته علوم سیاسی در ایران»، راهبرد فرهنگ، ش نوزدهم، پاییز، صص 54-78.
24.     خلیلی، محسن (1388)، «راهکارهای کاربردی سازی علوم سیاسی: حضور موثر در نهادهای تصمیم­گیری»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 585-624.
25.     دال، رابرت و بریکنز، بروس استاین (1392)، تحلیل سیاسی مدرن، ترجمه حمیرا مشیرزداده، تهران: انتشارات جاوید.
26.     دلاوری، ابوالفضل (1388)، «ویژگی­ها و گرایش­های علوم سیاسی در ایران: نگاهی از دریچه نشریات تخصصی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 323-356.
27.  دهشیار، حسین (1387)، «سیاسی­شدن علوم سیاسی در آمریکا و الهیات رهایی بخش»، فصلنامه مطالعات منطقه-ای اسرائیل­شناسی آمریکا شناسی، سال نهم، شماره 2، بهار، صص 121-140.
28.     رستگاری، ثمینا (1392) «وضعیت علم سیاست در ایران: گفتگو با دکتر فیرحی»، روزنامه اعتماد.
29.     زارع، حامد (1389)، «سیطره سیاست­زدگی بر علم سیاست: نظام دانش و نهاد دانشگاه در گفتگو با سید جواد طباطبائی»، ماهنامه مهرنامه، سال اول، شماره دوم.
30.     زیبا کلام، صادق و آیت­اللهی، حمیدرضا (1392)، «علوم انسانی اسلامی: امکان یا امتناع»، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
31.     زیباکلام، صادق (1388)، «سراب علوم سیاسی در ایران: کنکاشی در اسباب و علل عقب ماندگی علم سیاست در ایران»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 742-770.
32.     سریع القلم، محمود (1377)، «ماهیت تحقیق در علوم سیاسی و روابط بین الملل»، مطالعات سیاسی اقتصادی، شماره 107-108، صص18-32.
33.     سلیمی، حسین (1388)، «تاثیر نگرش چپ گرایانه بر برنامه درسی علوم سیاسی در ایران»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 164-184.
34.     سید امامی، کاوس (1387)، «پارادوکس­های آموزش روش­شناسی علم سیاست در ایران: برخی راه­کارهای عمل­گرایانه»، فصلنامه دانش سیاسی، سال چهارم، ش اول، بهار و تابستان، 123-152.
35.     سید امامی، کاوس (1387)، کتاب پژوهش درعلوم سیاسی: رویکردهای اثبات‌گرا، تفسیری، و انتقادی (تألیف) تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی اجتماعی و انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، چ دوم.
36.     سید امامی، کاوس (1389)، «جای خالی پژوهش­های تجربی در علوم سیاسی ایران»، پژوهشنامه علوم سیاسی، سال پنجم، شماره دوم، بهار، صص 143-162.
37.     سیف زاده، حسین (1388)، «آموزش علوم سیاسی در ایران: جایگزینی علم راهگشای عملی به جای دانش دلگشای مدرسی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 677-708.
38.     سینائی، وحید (1388)، «دانش آموختگان علم سیاست و قوه مقننه درایران: پیش نیازهای ایجاد تعامل»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 709-727.
39.     شیرخانی، علی (1384)، «جمهوری اسلامی و دانش سیاسی: گفتگو با عباس منوچهری»، فصلنامه علوم سیاسی، سال هشتم، شماره سی ام، تابستان، صص 293-312.
40.     طباطایی، سید جواد (1388)، زوال اندیشه سیاسی در ایران: گفتاری در مبانی نظری انحطاط ایران، تهران: نشر کویر.
41.     طباطایی، سید جواد (1389)، «سیطره سیاست­زدگی بر علم سیاست»، نشریه مهرنامه، سال اول، شماره 2، اردیبهشت.
42.     طباطبایی، سیدجواد (1390)، خواجه نظام الملک طوسی:گفتاری در تداوم فرهنگی، تهران: انتشارات نگاه معاصر.
43.     عاقلی، باقر (1377)، «مدرسه علوم سیاسی، مدرسه حقوق و دانشکده حقوق و علوم سیاسی»، تاریخ معاصر ایران، سال دوم، ش 7، پاییز، صص 358-346.
44.     عنایت، حمید (1372)، «وضع علوم اجتماعی در ایران»، ترجمه نوشین احمدی خراسانی، توسعه، ج 5، تهران: نشر توسعه.
45.     غلامرضا کاشی، محمدجواد (1388)، «ضرورت چرخش سیاسی برای تکوین و شکوفائی علم سیاست»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 119-144.
46.     فتحی واجارگاه، کورش (1388)، «رشته علوم سیاسی و عوامل موثر بر تغییر برنامه درسی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 531-557.
47.     فیرحی، داود (1388)، «حوزه علمیه قم و علم سیاست: وضعیت علم سیاست در حوزه علمیه قم» در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 39-64.
48.     قاسمی، حاکم (1388)، «تاثیر انقلاب اسلامی بر آموزش و پژوهش علوم سیاسی»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 185-218.
49.     قوام، عبدالعلی (1388)، «بازنگری در رشته علوم سیاسی: ابعاد و ضرورت­ها»، در بررسی وضعیت آموزش و پژوهش علوم سیاسی و روابط بین الملل در ایران، به اهتمام حسین سلیمی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و تحقیقات فناوری، صص 145-162.
50.     کرسول، جان (1391)، پویش کیفی و طرح پژوهشی، ترجمه دانایی فرد و حسین کاظمی، تهران: نشر اشراقی.
51.     کریمی مله، علی (1388)، «تاثیر مطالعات اسلامی در علم سیاست، بررس موردی اساتید ودانشجویان دانشگاه مازندران»، در