داریوش شایگان، در کنار اندیشمندانی چون سید احمد فردید، جلال آل احمد و علی شریعتی، از برجستهترین اندیشمندان پنج دهۀ اخیر ایران محسوب میشود. از مباحث کانونی و محوری در آثار این اندیشمندان، پرداختن به مسئلۀ هویت و هویت ایرانی، در مواجهه با چالشهای پیش روی در جهان مدرن است. این مقاله در پی پاسخگویی به این سوال است که «داریوش شایگان چه رویکردی را در خصوص بحران هویت جهان معاصر پی میگیرد؟» ایدۀ مقاله این است که وی در کنار تاکید بر حفظ هویت اصیل و ناب، به رَد و طرد یکجانبۀ غرب دست نمیزند و لزوم شناخت و آگاهی نسبت به ریشهها و محرّکهای غرب مدرن را مطرح میکند و یکی از منسجمترین و فلسفیترین پاسخها را در خصوص بحران هویت ارائه میدهد. بدین ترتیب نقد همزمان سنت «جهانبینی شرقی» و تجدّد «جهانبینی غربی» و تلاش برای درانداختن طرحی نو، مهمترین ویژگی آثار و آرای شایگان میباشد که در این مقاله بدان پرداخته شده است.
ابتدای صفحه