نوع مقاله: مقاله پژوهشی

نویسنده

• غلامرضا حداد

استادیار دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

سخنرانی‌های رهبران در مجمع عمومی، عصاره‌ی کلی‌ترین و کلیدی‌ترین مواضع سیاسی بازیگران عرصه سیاست بین-الملل است و تحلیل زبان‌شناختیِ این متون می‌تواند حاوی نتایج پژوهشی ارزشمندی باشد. سخنرانی‌های حسن روحانی از 2015 تا 2018 موضوع مطالعه‌ی این پژوهش متکی بر نظریه کنش گفتار «جان سرل» قرار گرفته است. در پاسخ به این پرسش که الگوی کنش گفتاری سخنرانی‌های روحانی در مجمع عمومی چگونه بوده و چه پیوندی با زمینه‌های متغیر خود داشته است، متن سخنرانی‌های وی ضمن طبقه‌بندی موضوعی، بر اساس تفکیک کنش‌های اخباری، تحریکی، التزامی، ایجادی و عاطفی، محاسبه‌ا‌ی کمّی شده و نتایج در پیوند با بستر و در قالبی مقایسه‌ای مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد حجم کنش‌ها به ترتیب از کنش‌های اخباری، تحریکی، التزامی، عاطفی و اعلامی بوده‌اند. هر گاه سخنرانی کوتاهتر بوده کنش‌های التزامی و اعلامی کاهش و کنش های عاطفی و تحریکی افزایش یافته است. در موضوعاتی مانند برجام یا انتخابات ریاست جمهوری ایران، بیشترین استفاده از کنش‌های اخباری و در موضوعاتی مانند فاجعه منا یا حمله تروریستی اهواز بیشترین استفاده از کنش‌های تحریکی و عاطفی بوده است. از نظر حجم موضوعات بیشترین سهم متعلق به برجام بوده که از 2017 به بعد با موضوع نقد عملکرد آمریکا جایگزین شده است.

کلیدواژه‌ها

• "مجمع عمومی سازمان ملل متحد"
• "حسن روحانی"
• "کنش گفتار"
• "برجام"
• " ایالات متحده آمریکا"